MATKA BOŻA CZĘSTOCHOWSKA: kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneMATKA BOŻA NIEUSTAJĄCEJ POMOCYLOGO PORTALU
Rzymskokatolicka Parafia
pod wezwaniem św. Zygmunta
05-507 Słomczyn
ul. Wiślana 85
dekanat konstanciński
m. i gm. Konstancin-Jeziorna
powiat Piaseczno
św. ZYGMUNT: kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneśw. ZYGMUNT: XIX w., feretron, kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własne

bł. STANISŁAW KAZIMIERCZYK (SOŁTYS)
(1433, Kazimierz - 1489, Kazimierz)
kapłan

patron: Kazimierza (Kraków)

wspomnienie: 5 maja

wszyscy nasi święci >>

Łącza do ilustracji (dzieł sztuki) związanych z błogosławionym:

  • Św. STANISŁAW KAZIMIERCZAK, współczesny portret, kościół NMP, Sucha Beskidzka; źródło: www.parafiasucha.pl
  • Św. STANISŁAW KAZIMIERCZAK; źródło: saints.sqpn.com
  • FELIX SAECULUM CRACOVIAE (SZCZĘŚLIWY WIEK KRAKOWA) - bł. Stanisław Kazimierczyk w otoczeniu św. Jana Kantego, bł. Szymona z Lipnicy, bł. Świętosława Milczącego i sługi bożego Michała Giedroycia, PORĘBSKI, Łukasz, 1628, kościół Bożego Ciała, Kraków; źródło: www.kronikalamberta.eu
  • Św. STANISŁAW KAZIMIERCZAK; źródło: mtrojnar.rzeszow.opoka.org.pl
  • Św. STANISŁAW KAZIMIERCZAK; źródło: kosciol.wiara.pl

Urodził się w 1433 r. w Kazimierzu (stąd Kazimierczyk), wówczas osobnym mieście pod Krakowem, jako jedyny syn tkacza, rajcy miejskiego i sędziego Macieja i Jadwigi.

Uczęszczał do szkoły parafialnej przy kościele Bożego Ciała, prowadzonej przez księży z zakonu kanoników regularnych laterańskich. Po uzyskaniu doktoratu z filozofii (1466 r.) i teologii (rok później) w Akademii Krakowskiego wstąpił (1456 r.) do tego zakonu.

Cechować go miała wielka pokora: prał braciom bieliznę, czyścił habity i naczynia kuchenne, stawał do chóru i modlitwy, resztę czasu poświęcając na czytanie ksiąg i medytacje. Długie godziny spędzał na adoracji Najświętszego Sakramentu. Mszę św. odprawiał z niezwykłą pobożnością i przejęciem. Miał również miewać widzenia (podobno przewidział też chwilę swojej śmierci…) „Dla wielu był przewodnikiem na drogach życia duchowego” - powiedział o nim Jan Paweł II.

W 10 lat po uzyskaniu święceń wybrano go na wychowawcę młodzieży zakonnej i zastępcę przełożonego domu. Urząd ten piastował aż do śmierci.

Pełnił też funkcję kaznodziei swego zakonu. Na jego homilie ściągać miały tłumy – wśród nich najznamienitsi dostojnicy. „Mową swoją łagodną i słodkim językiem bojaźń Bożą wmawiał z wielkim pożytkiem”, choć nie zawsze „był pochlebny, ale śmiele w pospolitości grzechy ludzkie ganił”, jak pisali hagiografowie.

Zmarł w 1489 r. w postawie klęczącej w klasztorze Bożego Ciała na Kazimierzu. Tam też został pochowany. I tam też w 1632 r. powstał ołtarz ku jego czci z jego relikwiami…

Już w 1487 r. błogosławieństwom udzielonym przez Stanisława królewicz Jan Olbracht przypisywał zwycięstwa nad Tatarami odniesione tego roku. Natomiast w pierwszym roku po śmierci Stanisława zapisano 176 łask związanych z jego wstawiennictwem, m.in. cudowne uzdrowienia, nawrócenia…

W 1993 r. Jan Paweł II ogłosił Stanisława błogosławionymab immemorabilis tempore. Powiedział wtedy: „Pamięć o świętości sługi Bożego żyje i owocuje do dzisiaj. Tej pamięci lud Krakowa, a zwłaszcza lud Kazimierza, dawał wyraz przez modlitwę u jego relikwii nieprzerwanie aż do naszych czasów”.

Opracowanie oparto na następujących źródłach:

polskich:

angielskich:

norweskich: